Milliyet, Akşeğil Ailesi’nin 7 yıl sonra Suriye’ye dönüşüne tanıklık etti: Halep’te nefes almak çok hoş

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Çiğdem Yılmaz – Savaşın yıkıcı tesirleri altında hayatta kalmaya çalışan birçok aile üzere, Akşeğil Ailesi de Suriye iç savaşının getirdiği sıkıntı şartlardan kaçmak zorunda kaldı. Türkiye’de geçen 7 yılın akabinde, geride bıraktıkları hayatlarına veda ederek Halep’e döndüler. Halep’teki konutlarına vardıklarında karşılaştıkları görüntü; harabe halindeki sokaklar, çatışmaların izlerini taşıyan binalar ve anılarla dolup taşan duvarlarla bezenmişti. Maryem ve Yasir’in gözleri yaşla dolarken, geçmişten gelen acılarla başa çıkmanın yollarını aramaya başladılar. Milliyet, Akşeğil Ailesi’nin İstanbul’dan Halep’e yeni bir umut seyahatine eşlik etti.

‘Gitme vaktimiz geldi’ 

Suriye’deki iç savaş nedeniyle 2017’de Halep’ten Türkiye’ye sığınan Akşeğil Ailesi, 61 yıllık Baas rejiminin devrilmesi sonrasında uzun ve meşakkatli seyahate çıkanlar ortasında. İstanbul’daki meskenlerinde konuştuğumuz 7 çocuk annesi Maryem Akşeğil, eşi Yasir’in Suriye’ye dönerek hazırlıkları tamamladığını ve kendilerini beklediğini belirtti. Yedi çocuğundan Nesim’i İstanbul’da dünyaya getiren Maryem Akşeğil, “Artık gitme vaktimiz geldi. Türkiye’ye can güvenliğimiz olmadığı için gelmiştik. Artık Suriye’de durumlar biraz sakinleşti. İki evli kızım burada kalacak, onlar da eşleriyle birkaç ay sonra dönecek.” 

24 saatlik yolculuk 

Aile, İstanbul Alibeyköy’den Kilis’e otobüsle 17 saatte ulaştı. Seyahatlerine eşlik ettiğimiz aile Halep’e geçmek için Öncüpınar Hudut Kapısı’nda

7 saatlik bekleyişin akabinde Halep’e vardı, eski meskenlerine yerleşti.  Akşeğil Ailesi’nin Halep’teki eski meskenine dönüşü, savaşın izlerini barındıran bir buluşma oldu. Meskenin kapıları sökülmüş, içerideki birçok eşya kaybolmuştu. Maryem Akşeğil, hislerini paylaştı:  “İşte bu imajlar, evimdeki bütün eşyaların gitmiş olması, kapıların sökülmüş olmasına karşın, yeniden de burada olmak, kendi konutumda olmak beni keyifli ediyor. Burası meskenimiz. Geride kalan ne varsa buna da şükür. Bu topraklarda yeniden nefes almak çok hoş his.” 

‘İnsanın kendi meskeni gibisi yok’

Esad düştükten çabucak sonra tek başına Halep’e giden baba Yasir Akşeğil, uzun yıllar sonra topraklarına geri dönmenin sevincini yaşayanlardan. Kendi toprağına dönebilmenin kendisi için büyük bir mana taşıdığını söyleyen Yasir Akşeğil, “Şükürler olsun, insanın kendi meskeni gibisi yok. Yedi yıl sonra toprağımıza dönebildik. Biri yine döneceğimizi söylese inanmazdım, hayalde üzereyim. Esad’ın gittiğini duyar duymaz çabucak çıkıp geldim, bugün de ailem geldi, buna da şükür. Şu an konutumuzda elektrik yok fakat yine kuracağız. Kıymetli olan burada olmak” diyor.

Bakkalını açtı 

Ancak dönüş seyahati, Akşeğil için yalnızca tekrar konutuna kavuşmakla kalmadı, birebir vakitte kayıpları da hatırlatan bir dönüm noktası oldu. İstanbul’da da bakkal işleten baba Yasir, “Savaşta 48 yakınımı şehit verdim. Herkes bir halde savaşa kurban gitti. Lakin ben, tekrar topraklarımda olmaktan, yine işimi yapmaktan çok mutluyum” diyor. Halep’teki meskeninin karşısındaki bakkal dükkânını tekrar açan ve işinin başına geçen baba Yasir Akşeğil şunları dedi: “Savaş bittiğinde yine bakkalımı açtım, çalışmaya başladım. Burada işlerimi yine toparlamaya çalışıyorum. Her şey yavaş yavaş tertibe girecek ve eskisi üzere olacak” dedi. 

En yakın yol arkadaşı balığıydı

Yolculuk boyunca 8 yaşındaki İlham’ın yol arkadaşı kavanozda taşıdığı balığı Şeker’di. Şeker’i bir an olsun yanından ayırmayan küçük kız, “İnşallah balığım konuta gidene kadar ölmez. Ölmesinden korkuyorum” diyerek kaygısını lisana getirdi. Şeker de sağlıklı bir formda İlham’ın kucağında Halep’e ulaştı.

Camlar kırık, kapı yok

Akşeğil Ailesi, uzun bir ortanın akabinde memleketlerine döndüklerinde, yıllarca oturdukları meskenlerinin bir kapısı bile yoktu, eşyaları yağmalanmış, camlar kırılmıştı. Lakin buna karşın aile, meskenlerine yerleşti ve memnunlukları
her hallerinden aşikardı.

DÖNMEK İSTEMEYEN RAYAN: Okul var mı bilmiyorum, olsa da Arapça bilmiyorum

Akşeğil Ailesi’nde Halep’e dönmeye itiraz eden tek isim 15 yaşındaki kızları Rayan oldu. Türkiye’de
9’uncu sınıf öğrencisi olan Rayan, “Türkiye’de okula gidiyordum, öğretmenlerim ve arkadaşlarım burada. Suriye’de okul olup olmadığını bilmiyorum, olsa bile Arapça yazamıyorum. Türkiye’de eğitimime devam etmek istiyorum ancak babamın kararıyla dönmek zorunda kaldık” dedi.

‘Türkiye ikinci vatanımız’

Maryem Akşeğil, ‘Türkiye’de bize kucak açıldı, çocuklarımız büyüdü, okula gitti. Türkiye’yi her vakit ikinci vatanımız olarak hatırlayacağız’ diyor.